Gdzie prowadzi "Mroczna materia" Blake Crouch

Wybory, których dokonujemy, decydują o naszym obecnym i dalszym życiu. Czasami wracamy myślami do tego co było i nie raz zastanawiamy się, co by było, gdyby decyzja byłą inna, gdyby zdecydować się na propozycję, zagadać do chłopaka/dziewczyny, zdecydować się na zmianę pracy... czy choćby zadecydować ze dziś wrócimy inną drogą do domu. Tych decyzji, mniejszych i większych, podejmujemy kilkanaście dziennie, setki i tysiące w przeciągu lat. Czy te decyzje nas kształtują? Czy również my zmieniamy się wraz z podjęciem kolejnej? Zapraszam na książkę, która idealnie oddaje powyższe rozważania i którą czyta się z zapartym tchem...

Jason Dessen kilkanaście lat wcześniej porzucił karierę naukową na rzecz rodziny. Obecnie jest szczęśliwym mężem, ojcem nastoletniego syna, wykłada na uniwersytecie i czuje się w gruncie rzeczy szczęśliwy, choć dopadają go dylematy, co byłoby gdyby nie zrezygnował z pracy badawczej. W jednej chwili jego życie zmienia się na zawsze, kiedy zostaje porwany. "Czy jesteś szczęśliwy" to ostatnie pytanie jakie słyszy, przed utratą przytomności. Potem nic już nie jest takie same. Jason budzi się w świecie, gdzie jego żona nie jest jego żoną, jego syn nigdy się nie urodził a on sam brany jest za kogoś innego. Która rzeczywistość jest prawdziwa i czy można wrócić do tego co było i do czego tęskni coraz bardziej?

Zafascynował mnie opis tej pozycji, o której wcześniej nie słyszałam, a która została ponownie wydana w ramach premiery serialu na jej podstawie. Gdybym sie na nią nie zdecydowała... Całe szczęście miałam okazję ją przeczytać i uważam, że to jedna z tych książek, które zostają w głowie na długo. Świat, który stworzył autor, a przede wszystkim rozważania jak duży wpływ mamy na własne życie i jak każda, nawet najmniejsza decyzja, wpływa na jego zmianę. Czy z miłego i niegroźnego człowieka, bylibyśmy w stanie zmienić się w bezwzględnego zabójcę, gdyby nasze życie zawędrowało w takim kierunku? Czy nasz charakter decyduje o naszych wyborach, czy to nasze wyboru ukształtowały nasz charakter? 

Lektura była szybka, przeczytałam ją właściwie za jednym podejściem, coraz bardziej zagłębiając się w świat stworzony przez autora. Początkowo zwykłe życie bohatera z każdą kolejną kartką, z każdym kolejnym rozdziałem, zmienia się coraz bardziej, wygląda jak równia pochyłą, z której nie da się uciec, można tylko podążać za tym, co się dzieje. Jason zostaje sam w świecie, którego nie zna, nie rozumie i który go przeraża. I robi wszystko, żeby wrócić do normalności, ale czy ta jest jeszcze możliwa? 

Autorowi udało się stworzyć powieść o której nie da się łatwo zapomnieć, a jednocześnie czyta się ją doskonale. Jestem bardzo ciekawa serialu, który stworzono na jej podstawie i chciałabym go obejrzeć, choć podejrzewam, że nie ważne, jak byłby dobry, książka to zawsze książka. 

"Mroczna materia" to świetny thriller z mocno rozwiniętym wątkiem psychologicznym. Dobrze napisana, wciągająca książka, która zmusza do zastanowienia się nad własnym życiem  i światem, który nas otacza. Zdecydowanie godna polecenia, nawet jeśli nie jest to gatunek, po który na co dzień sięgacie.

• Autor: Crouch Blake
• Tytuł: Mroczna materia
• Tytuł oryginalny: Dark Matter
• Tłumaczenie: Paweł Wieczorek
• Wydawnictwo: Zysk i S-ka
• Liczba stron: 344
• Premiera: 21 maj 2024

Rozwiń

Jak wyglądało "Siedem lat ciemności" Jeong You Jeong

Sięgając po "Siedem lat ciemności" myślałam, że ta historia będzie trudna, bo thriller psychologiczny nie jest gatunkiem, z którym często się mierzę. Okazało się jednak, że pod warstwą głównej historii ukrytych jest bardzo dużo tematów, które na różne sposoby mnie poruszyły i to właśnie one sprawiły, że ta historia zapadła mi w pamięć. 

W jeziorze Seryong zostaje znaleziona martwa dziewczynka. Śledztwo policyjne próbuje wyjaśnić, co stało się w noc jej zaginięcia i w jaki sposób tak naprawdę zginęła. Trzej mężczyźni, którzy pracują w pobliżu, za wszelką cenę próbują ukryć, co robili w tym czasie, ale prawda powoli zaczyna wypływać. Wtedy dochodzi do kolejnej tragedii. 

Sowin od siedmiu lat przemierza Koreę Południową, próbując znaleźć miejsce, gdzie będzie mógł żyć bez piętna syna zabójcy. Nastolatkowi bardzo ciężko jest się z tym pogodzić, a tajemnicza przesyłka, którą dostaje może na nowo otworzyć rany. Jego ojciec czeka w celi śmierci na ostateczny wyrok. 

Na początku jest Sowin, nastolatek, który w wieku 11 lat został napiętnowany. Całe społeczeństwo go potępia, nie ma spokoju w szkole, co chwile musi zmieniać miejsce zamieszkania, opinia społeczna uważa, że najlepiej żeby zniknął, bo przecież złe geny już w nim są i nie wiadomo, do czego jest zdolny. Chłopak jedyne oparcie ma mężczyźnie, który zajął się nim po tragedii. To w jaki sposób chłopak jest traktowany przez wszystkich - zarówno dorosłych, jak i rówieśników, jest czymś przerażającym i pokazuje jak różna może być kultura, w której przyszło mu żyć. Jednocześnie brakowało mi w tej historii rozwinięcia życia Sowina, został on zepchnięty na dalszy plan, stał się tylko narzędziem, żeby pokazać historię która była punktem kulminacyjnym wydarzeń. Jego późniejsze losy, tułanie się po różnych krewnych, przepędzanie z miejsca na miejsce, szykany, brak akceptacji, to wszystko było widoczne, ale mogło być o wiele głębiej przedstawione.

"Nawet jeśli syn mordercy zrobił coś dobrego, nadal jest synem mordercy" 

Sowin jest narratorem pierwszoplanowym, który opisuje swoje życie z perspektywy, którą pamięta, jednak jego historia wydaje się tylko tłem dla tej głównej, którą nastolatek odkrywa wraz z czytelnikiem - co tak naprawdę wydarzyło się nad jeziorem, kto jest winny i dlaczego dziewczyna zginęła. Ta historia, pisana w trzeciej osobie, pokazuje kilkunastu bohaterów, wchodzi w ich życie, przedstawia emocje, działania i w ten sposób nie tylko odkrywa wydarzenia, które miały miejsce siedem lat wcześniej, ale również daje możliwość poznania umysłów niektórych bohaterów. 

Jest to też w dużym stopniu powieść obyczajowa, pokazująca życie bohaterów, cofająca się do przeszłości, żeby lepiej zrozumieć postępowanie postaci. Dzięki temu czytając tę historię można trochę bardziej odkryć kulturę koreańską, mentalność ludzką i doświadczenia, które w dużej mierze mogą być nam obce. Znając całą historię nie można jednoznacznie potępić większości bohaterów. Autorce udało się przedstawić główne postacie mocno psychologicznie, pozwala poznać ich motywy działania. Każdy z bohaterów staje się trochę postacią tragiczną. Jednocześnie autorka tworzy postać z niezwykle silnymi psychopatycznymi cechami, która funkcjonuje w społeczeństwie zupełnie normalnie, a jednak jej działania do pewnych osób przerażają.

Atmosfera książki jest dość mroczna i duszna, cały czas czuć smutek i niespełnienie życiowe, może nostalgię za minionymi lepszymi czasami. Zarówno bohaterowie czują, że te lepsze chwile zostały za nimi, jak i samo miejsce pokazuje jest w ten sposób pokazane.

Mijał rozsypujące się murki, poluzowany gont, odkryte stalowe belki, połamane framugi, porozrzucane dachówki, rozkładające się powoli drzewa, wózek dziecięcy bez jednego kółka, studnię zamkniętą stalową pokrywą. Pomyślał, że tak może wyglądać świat po zagładzie ludzkości, i poczuł, jak narastają w nim skrajne emocje. Odkrywa przez niego Atlantyda była pusta i piękna zarazem. Fascynowało go tu poczucie nieskończonej samotności. Magia tego miejsca zawładnęła nim całkowicie już przy pierwszym zetknięciu.

Najbardziej zgłębiłam umysł ojca Sowina - Hyonsu. Autorce doskonale udało się pokazać powolne przemiany, jakie w nim zachodziły, motywy, które nim powodowały i życie, które potoczyło się w ten a nie inny sposób i które mocno zdeterminowało jego wybory życiowe. To postać bardzo tragiczna, która sama musiała borykać się z problemami. Wszyscy bohaterowie są bardzo samotnymi jednostkami, ale miałam wrażenie, że właśnie Hyonsu ma największe problemy właśnie przez to, że mierzy się z nimi samotnie i nie ma wsparcia ze strony najbliższych. 

Fascynująca, a jednocześnie przerażająca była również osoba, która potrafiła w tak doskonały sposób wtopić się w społeczeństwo, zbierać śmietankę, dostawać co chciała, a która jednocześnie we własnym świecie stawała się oprawcą i władcą absolutnym. Te dwie twarze, które były pokazywane do środka i na zewnątrz, i to że jednostki "słabsze" można było upodlić, wydaje mi się, że to świetnie oddaje ten typ osobowości przez autorkę. 

"Siedem lat ciemności" to historia, która głęboko wchodzi w psychikę ludzką. Tworząc pewną historię autorka ma możliwość pokazania bohaterów i tego w jaki sposób zostali ukształtowani, a także co nimi kieruje. Historia jest ciekawa, śmierć małej dziewczynki, poszukiwania winnego śmierci, to wszystko wydaje się tylko podstawą, żeby zajrzeć głębiej i pogrzebać w ludzkich umysłach. Dodatkowo dla czytelnika z poza kręgu kultury wschodnioazjatyckiej, pojawia się tło obyczajowe, które pozwala poznać świat w którym przyszło żyć bohaterom. 

 

• Autor: Jeong You Jeong
• Tytuł: Siedem lat ciemności
• Tytuł oryginalny: 7년의 밤
• Tłumaczenie: Anna Diniejko, Łukasz Janik
• Wydawnictwo: Mova
• Liczba stron: 384
• Premiera: 27 kwiecień 2022

Rozwiń