Ostatni tom Trylogii Uczuć miał mi powiedzieć, czy cała historia jest ciekawa, czy jednak nie do końca trafia w moje gusta. O ile pierwszy tom mi się podobał, miał wielu bohaterów, a ich losy przecinały się i tworzyły barwną mozaikę, o tyle tom drugi oceniłam nisko, był to jeden ze ślepaków, na które od czasu do czasu się trafia. Czy tom trzeci podniósł poprzeczkę? Jakie zdarzenia czekają na bohaterkę, która ucieka z Polski po tragicznych przeżyciach? 
Czasami sięgam po coś zupełnie innego, po historię, która zapowiada się interesująco, choć wydawałoby się, że zalicza się do zupełnie innego gatunku, niż czytam zazwyczaj. Tak było w przypadku "Ostatni raz, gdy rozmawialiśmy" Fiony Sussman. Książka o tragicznych wydarzeniach, które zadecydowały o dalszym życiu wielu osób? Tak, wydawało mi się, że ta książka trafi idealne w mój gust. Czy tak się rzeczywiście stało? O czym właściwie opowiada ten tytuł? 
Pierwszy tom tej serii był ciekawy, opowiadał losy zwykłych ludzi, których możemy spotkać na każdym kroku. Ich decyzje, codzienne problemy, dylematy przed którymi stoją sprawiły, że czytałam tamten tytuł z ciekawością i zastanawiałam się jak dalej potoczą się losy bohaterów. Końcówka pierwszej części zapowiadała duży zwrot akcji. Z chęcią sięgnęłam więc po "Kruchość jutra" Co wyszło z tego spotkania i jakie wrażenia po sobie zostawiło? 
